Laatste nieuws

12.03.2018

tussen hoop en vrees

Het is alweer een behoorlijke tijd geleden dat ik van mij heb laten horen en dat heeft ook een reden.
4 weken geleden kreeg ik bij wat een simpel onderzoekje had moeten zijn, de diagnose darmkanker. Dit heeft onze wereld behoorlijk op zijn kop gezet. De afgelopen periode is dan ook een periode geweest van diverse onderzoeken en uitslagen. Een achtbaan van emoties, waarbij we ook nog eens in dezelfde periode het verlies van 3 dierbare mensen om ons heen moesten verwerken.
Het eerste “positieve” nieuws wat we dit jaar ontvingen was dat de tumor niet was uitgezaaid richting andere organen. De scans en onderzoeken kunnen natuurlijk geen eencellige organismen waarnemen, echter dit was een behoorlijke opsteker. Daarnaast ben ik gedurende het onderzoek blijven trainen, om maar zo fit mogelijk aan de behandeling te beginnen.
De tumor is afgelopen dinsdag verwijderd. Met behulp van een toch wel zeer ingrijpende operatie, is het stuk endeldarm waar de tumor zich bevond chirurgisch verwijderd, waarna beide uiteinden weer aan elkaar zijn gezet. Het herstel na de operatie is tot op heden bijzonder vlot verlopen. Na slechts 72 uur was ik alweer op weg naar huis, waarbij ik de chirurgen in opperste verbazing achter mij heb gelaten.
Nu is het geduld hebben. 3 weken niet zwemmen, 6 weken niet tillen. Kortom rusten en af en toe een stukje lopen.
Op 21 maart krijg ik de uitslag van het weefselonderzoek. Hierbij kijken ze of ze tumorcellen tegenkomen in de lymfeklieren die aan de darmen vast zitten en ook hoe de tumor zich genesteld heeft in de darmwand.
Mochten ze niets vinden, dan is mijn behandeling klaar en kan ik, mits ik mijn conditie weer snel op peil krijg nog altijd in augustus het Kanaal zwemmen.
Bij een eventuele nabehandeling, waarschijnlijk in de vorm van Chemotherapie zal ik mijn poging moeten uitstellen tot volgend jaar.
Het belangrijkste voor nu is dat ik straks weer gezond op deze zware periode terug kan kijken. Samen met mijn vrouw en kinderen die mij geweldig steunen, ondanks de angst en onzekerheid die ook zij voelen.
Tot slot wil ik nog wel graag langs deze weg mijn bewondering en dank uitspreken naar de artsen en verpleegkundigen van het Gelderse Vallei Ziekenhuis die mij begeleid en verzorgd hebben gedurende de afgelopen periode. Er wordt zo vaak geklaagd over de gezondheidszorg, maar de wijze waarop en de inzet waarmee deze mensen hun werk verrichten is meer dan bewonderenswaardig!!!!!